เสียวเรื่องเล่า

### ตอนที่ 1 ###

เช้าวันนี้เป็นวันวันแรกที่เปิ้ลจะได้เริ่มทำงานวันแรก หลังจากที่เรียนจบปริญญาโทมาได้ไม่นาน ปีนี้เปิ้ลอายุย่างเข้า 24 แล้ว เปิ้ลจัดได้ว่าเป็นผู้หญิงที่ขาวและสวยมากคนหนึ่ง ด้วยส่วนสูงถึง 172 และ นน.49 ยิ่งทำให้เธอยิ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ มากมาย แต่ด้วยความที่เธอเป็นคนเรียบร้อย และสนใจเรียนอย่างเดียว เธอจึงยังไม่มีแฟนมาจนถึงปัจจุบัน เธอเลือกที่จะไปเป็น อาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยที่เปิดใหม่ทางภาคเหนือ และพักอยู่ที่บ้านพักที่ทางมหาวิทยาลัยจัดให้
กรี้ง......กรี้ง..ง.ง..ง เสียงนาฬิกาปลุกดังท่ามกลางความเงียบ เข็มที่หน้าปัดนาฬิกาชี้บอกเวลา 6โมงเช้า เปิ้ลลุกขึ้นอาบน้ำ เตรียมที่จะเริ่มงานวันแรกของเธอ ด้วยความตื่นเต้น เธอเลือกที่จะใส่ บราสีดำลายลูกไม้บางๆตัดกับผิวที่ขาวเป็นงาของเธอ ซึ่งไม่สามารถที่จะปิดบัวตูมทั้งสองข้างของเธอได้หมด มีบางส่วนที่ล้นออกมา ซึ่งเจ้าตัวก็ดูจะพอใจกับรูปร่างและขนาดของตัวเอง แล้วเธอก็ใส่กางเกงในจีสตริงสีดำเข้าชุดกับบรา ใส่ถุงน่องสีเนื้อ กระโปรงยาวเสมอเข่าสีครีม กับเสื้อเชิ้ต สีชมพู หลังจากที่แต่งตัวเสร็จแล้ว เธอก็เดินไปที่มหาลัยซึ่งอยู่ไม่ห่างจากบ้านพักของเท่าไหร่นัก
" สวัสดีค่ะ อาจรารย์เปิ้ลใช่มั้ยค่ะ" เมื่อหันไปตามเสียงเรียกก็พบกับ หญิงสาวอายุประมาณ 26-27ใบหน้าคม ผิวขาวใกล้เคียงกับเธอ คะเนจากสายตาแล้วน่าจะสูงประมาณ 165 หุ่นเพรียว แต่ก็ดูสมส่วนน่ารัก " ค่ะ ใช่ค่ะ" เปิ้ลตอบไป
" ดิฉัน ชื่อ มล ค่ะ เป็นอาจารย์สอนอยู่ภาควิชาเดียวกับอาจารย์เปิ้ล นะค่ะ" หญิงคนนั้นแนะนำตัว
" ค่ะ เรียกเปิ้ล เฉยๆก็ได้ค่ะ มีธุระอะไรกับเปิ้ลค่ะ"
" คือ ท่านอธิการบดี ให้พี่ มาคอยดูแล นะค่ะ ด้วยเห็นว่าเป็นอาจารย์ใหม่ นะค่ะ"
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ พี่มล"
" งั้นพี่เรียกเรา เปิ้ล นะ"
" ได้ค่ะ เดี๋ยวเปิ้ลขอตัวไปสอนก่อนนะค่ะพี่"
" ค่ะ แล้วเจอกันนะ"
วันนี้เปิ้ลมีสอนนักศึกษาชั้นปี 1 เธอมีความรู้สึกว่า พวกนักศึกษาชายมองเธอแบบแปลกๆ ซึ่งเธอก็บอกไม่ถูกว่าแปลกยังไง หลังจากที่สอนเสร็จแล้ว ก็นักศึกษาหญิงเข้ามาหาเธอ
" อาจารย์ค่ะ คือ ....."
" มีอะไรเหรอ จ๊ะ"
" คือ กระดุม ของอาจารย์หลุดนะค่ะ เม็ดที่ สอง น่ะ"
เธอก้มลงไปมอง ก็ต้องตกใจ เธอไม่รู้ว่ามันหลุดนานหรือยัง แต่ที่เห็นคือ บราสีดำที่เธอใส่ ค่อนข้างชัด แล้วที่สำคัญคือ บราที่เธอใส่ไม่รู้มันไปท่าไหน ถึงได้ปล่อยให้ ยอดปทุมถัน สีชมพู หลุดออกมาทักทายกับสายตาคนที่แอบมองเข้าไปได้ เธอรู้สึกอายมากแทบจะแทรกแผ่นดินหนีไปเลย หน้าที่ขาวกลายมาเป็นสีชมพูเข้ม กลั้นใจหันไปถามนักศึกษาคนที่มาบอกกับเธอว่า
" เธอเห็น กระดุมเสื้อ อาจารย์หลุดนานหรือยัง"
" ก็ตั้งแต่อาจารย์เข้ามาสอนนะค่ะ แต่หนูไม่รู้จะบอกอาจารย์ยังไง"
เปิ้ลได้ยินแบบนั้นแทบจะเป็นลม นี้นักศึกษาในห้องไม่เห็นของเธอกันหมดทุกคนแล้วเหรอ วันนั้นเปิ้ลกลับมาที่บ้านพัก ด้วยความสับสน อายก็แสนอาย เปิ้ลรีบอาบน้ำเพื่อหวังจะให้สมองปลอดโปร่งขึ้น หลังจากที่เจอเรื่องที่ไม่สู้ดีนักในการสอนวันแรก ขณะที่เปิ้ลกำลังเตรียมตัวอาบน้ำ ก็มีเสียงกด กริ่ง หน้าบ้าน " เอ๊ะ ใครมากันนะ" เปิ้ลคิดในใจ แล้วก็หยิบเสื้อคลุมมาสวมแล้วเดินไปเปิดประตู
" อ้าว พี่มล ไปยังไงมายังกัน ค่ะ ถึงมาหา เปิ้ล ตอนนี้"
" ก็เห็นว่าเปิ้ลอยู่คนเดียวนะสิ กลัวจะเหงา เลยจะมาชวนออกไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันน่ะ"
" งั้นมานั่งคอยในบ้านก่อนนะ เดี๋ยวเปิ้ลขออาบน้ำแป๊บหนึ่ง"
พอเปิ้ลอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา เธอเพิ่งจะสังเกตุเห็น ว่าพี่ มล แต่งตัว sexy มาก พี่มล ใส่กระโปรงสีฟ้าเข้ม สั้นเลยเข่าขึ้นมาประมาณ 1 คืบ แล้วยังผ่าหน้า ขึ้นไปอีก จากตรงที่เปิ้ลมองไปสามารถมองเห็นไปถึง กางเกงในสีขาวที่บางจนเห็น เข้าไปถึงเส้นไหมสีดำที่หนานุ่มซ่อนอยู่อยู่ภายในได้อย่างไม่ลำบากอะไรเลย ส่วนเสื้อก็เป็นสาวยเดี่ยวสีดำโดยที่มีเสื้อคลุมอีกทีหนึ่ง
" จ้องพี่แบบนั้นทำไมจ๊ะ เปิ้ล" เสียงพี่มล ถามมาเบา
" อ๋อ ไม่มีอะไรค่ะ แค่คิดว่าพี่ มล แต่งตัว sexy จังเลย"
" อิอิ.... พี่ชอบแต่งตัวสวยๆนะ แล้วพี่ก็ชอบให้มีคนมองนะ" พี่มล ตอบมาอย่างเขิน แล้วก็พรางเอากระเป๋าถือมาปิดไว้ที่หน้าขาไว้เหมือนรู้ตัว ว่าเปิ้ลกำลังมองอะไรอยู่
" งั้นเปิ้ลขอ แต่งตัวแป๊บ หนึ่งนะค่ะ รอเดี๋ยว"
" จะแต่งให้ sexy แข่งกับพี่ก็ได้นะ" เสียงพี่มล บอกตามหลังมา
หลังจากนั้น 1 ชั่วโมง ทั้งสองสาว ก็มาถึงร้านอาหาร ในตัวเมือง เป็นร้านที่ค่อนหรู พอสมควร โดยที่เปิ้ลใส่ชุด แซคสั้น สีดำ ดูสวย sexy ไปอีกแบบ สองสาวคุยกันอย่างถูกคอ และสนิทกันอย่างรวดเร็ว และก็ทำให้เธอรู้จักพี่มล มากขึ้น พี่ มลยังโสดและอยู่คอนโดเพียงลำพังคนเดียว และก็ยังไม่มีแฟนด้วย เปิ้ลรู้สึกว่าสนิทและไว้ใจพี่มล มาก จนกล้าที่คุยเรื่องส่วนตัวกันมากขึ้น จากคุยเรื่องทั่วๆไป ก็เริ่มคุยเรื่องครอบครัว และจนกระทั่งถึงเรื่อง
" เปิ้ล เคยมีแฟน ไหม" พี่มลถามด้วยความอยากรู้
" ยังไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ"
"แบบนี้เปิ้ลก็ยังบริสุทธิ์ อยู่นะสิ" พี่มลถามมาด้วยเสียงล้อๆ
" อืม ......... ก็ค่ะ" เปิ้ลตอบมาเบา ด้วยความอาย
" ไม่เห็นต้องอายเลยเราก็ผู้หญิงด้วยกัน"
" พี่มลค่ะ เปิ้ลถามอะไรหน่อยสิ"
" ถามอะไรเหรอจ๊ะ"
" คือพี่มลแต่งตัว ค่อนข้าง จะหวาบหวิว แบบนี้เวลาคนมองพี่มลไม่อายเหรอค่ะ"
" อิอิอิ ... ก็อายจ๊ะ แต่มันมีความรู้สึกอีกอย่างด้วยนะ พี่บอกไม่ถูกหรอกเราต้องลองเอง"
" เปิ้ลคงไม่กล้าลองค่ะ อายแย่เลย"
" เมื่อก่อนพี่ก็ไม่กล้า แล้วพี่ก็ไม่คิดเรื่องแบบนี้ด้วย แต่มันบังเอิญนะ"
"บังเอิญยังไงค่ะ เปิ้ลชักอยากรู้แล้วสิ"
"ก็ได้ พี่จะเล่าให้ฟัง คืออย่างนี้นะ สมัยที่พี่ยังเป็นนักศึกษาอยู่น่ะ พี่พักอยู่รวมกับเพื่อนอีก 2 คน ซึ่งแต่ละคนก็ เฮี้ยวๆ กันทั้งนั้น มีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปเที่ยวทะเลกัน ก็มีพี่กับเพื่อนพี่อีก 2 คนนั้นแหละ ไปที่เกาะเสม็ด เราเลือกไปหาดที่ธรรมชาติที่สุด คนค่อนข้างน้อย แล้วร้านค้าก็มีอยู่ร้านเดียว เป็นร้านที่ขายอาหารอย่างเดียว เราไปกันช่วงที่ไม่ตรงวันหยุด คนเลยไม่มี มีแค่พวกเรา กับคนต่างชาติ อีก2 คน ที่เป็น สามีภรรยากันนะ เราก็เช่าบังกะโลหลังเดียวนะแล้วก็นอนรวมกัน 3 คน ไปถึงเพื่อนก็ชวนเล่นน้ำพี่ก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้า พี่ก็แปลกใจทำไมถึงไม่มีชุดชั้นในเลย พี่ก็พยามยายหาแต่ก็หาไม่เจอ พี่ก็เลยถามเพื่อนว่าเห็นมั้ย เพื่อนพี่บอกว่าเห็น แต่เอาออกไปแล้ว พี่ใจหายวาบเลย ต่อว่าเพื่อนใหญ่เลย เพื่อนก็บอกว่า อ้าวจำไม่ได้เหรอ ใครเผลอก็ต้องโดนแกล้งไง พี่ก็เลยนึกออกว่าพี่เคยแกล้งเพื่อนไว้ แล้วก็บอกแบบนี้แหละว่าใครเผลอก็ต้องโดนแกล้ง ก็เลยจำใจไป เพื่อนหัวเราะกันใหญ่เลย พี่ก็เลยบอกว่างั้นก็ไม่เล่นน้ำหรอกให้เพื่อนเล่นกัน พี่ก็ไปเดินชายหาดเล่นไปเพลินๆ แล้วพอพี่เผลอเพื่อนก็มาดึงพี่ลงน้ำ จนพี่เปียกไปหมดเลย โมโหก็โมโหแต่ไม่รู้จะว่ามันยังไง พี่ขึ้นมาก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เสื้อที่เอามาก็มีแต่ สายเดียวทั้งนั้นเลย พอใส่ก็เห็นหัวนมดันออกมาเป็นเม็ดเลย อายมากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง พอตอนเช้าลงไปกินข้าวที่ร้าน ก็ต้องไปทั้งๆที่โนบรานั้นแหละ โชคดีที่ไม่มีคน ขณะที่กำลังกินๆกันอยู่ ฝรั่ง 2 สามีภรรยา ก็ลงมากินอาหารเหมือนกัน แรกๆก็ไม่คิดอะไรหรอก สักพักรู้สึกว่าฝรั่งที่เป็นผู้ชายมองมาที่หน้าพี่ พี่ก็อาย ไม่รู้ว่าเค้าจะเห็นปุ่ม มั้ย แต่ด้วยความที่มันมีพิรุธในใจอยู่นะมันเลยคิดว่าเค้ารู้ว่าเราไม่ใส่อะไรข้างในเลย พี่รู้สึกอายมาก แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกตื่นเต้น ใจมันเต้นแรงมากๆเลยนะ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไม่อยู่ก็รู้สึกว่าเริ่มมีอารมณ์ ขึ้นมา แล้วพอคิดว่าเค้ารู้ว่าเราไม่ได้ใส่ชั้นใน แล้วก็จ้องมองเราอยู่อารมณ์พี่ยิ่งกระเจิงไปใหญ่เลย ตั้งแต่นั้นมาพี่ชอบทำอะไรที่ตื่นเต้น และก็ชอบโชว์รูปร่างมากขึ้น รู้สึกว่ายิ่งนานวันก็จะยิ่งกล้าทำอะไรที่ตื่นเต้นมากขึ้นไปเรื่อยๆด้วยสิ" เปิ้ลนั่งฟังด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก หน้าแดงเล็กน้อย พรางก็นึกถึงเรื่องวันนี้ที่เธอเผลอจนเด็กในห้องได้เห็นในสิ่งที่ไม่ควรได้เห็น
" เปิ้ล ...." เสียงพี่มลเรียกเบา
" ค่ะ"
"เป็นอะไรไปนั่งเงียบเลยนะ"
" เปล่า ค่ะ แค่คิดแล้วตื่นเต้นแทนพี่มล นะค่ะ"
" นี่ กลับกันหรือยัง จ๊ะเปิ้ล"
" ค่ะ เดี๋ยวเปิ้ล ขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะค่ะ"
หลังจากที่เปิ้ลออกจากห้องน้ำ เดินมาที่โต๊ะ เธอก็เห็น พี่มลนั่ง หวอออก เห็นกางในสีขาว เปิ้ลจึงเพิ่งสังเกตว่า พนักงานในร้านที่เป็นผู้ชาย กลุ่มหนึ่งกำลังยื่นมองไปที่โต๊ะที่พี่มลนั่ง เปิ้ลคิดว่าพี่มลคงนั่งเผลอไม่ระวังแน่ๆ พอเดินไปถึงที่โต๊ะเปิ้ลก็บอกกับพี่มล
" พี่มล นั่งโป๊อยู่นะค่ะ เปิ้ลเห็นพนักงานผู้ชายยื่นมองกันใหญ่เลย"
" อุ้ย เหรอจ๊ะ" พี่มลทำท่าเหมือนเพิ่งรู้ตัว แล้วก็รีบชวนเปิ้ลออกมาจากร้าน
แล้วพี่มลก็มาส่งเปิ้ลที่บ้านพัก โดยที่ระหว่างทาง สองต่างก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย จนกระทั่งมาถึงที่บ้านพักของเปิ้ล
" พี่มลเข้ามานั่งในบ้านก่อนมั้ยค่ะ"
" ไม่เป็นไรจ๊ะ ดึกแล้ว พี่กลับก่อนแล้วกันนะ ไว้พรุ่งนี้เจอกันจ๊ะ"
หลังจากที่พี่มลกลับไปแล้ว เปิ้ลก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเข้านอน
หลังจากวันนั้นทั้ง 2 สาวก็สนิทกันมากขึ้น จนกลายเป็นคู่แฝดไปไหนก็จะไปด้วยกัน แล้ว พี่มลก็ย้ายมาอยู่ ที่บ้านพักอาจารย์ด้วยกันกับเปิ้ล
วันนี้เป็นวันเสาร์ ไม่มีการเรียนการสอน ในมหาวิทยาลัยจึงเงียบ เมื่อวานเปิ้ลลืมเอกสารไว้ที่ห้องพักครู วันนี้เปิ้ลเข้าไปเอาของที่ห้องพักครู ระหว่างที่เปิ้ลกำลังจะเปิดประตูห้องพักคูรเข้าไปนั้นก็บังเอิญได้ยินเสียงคนคุยกันออกมาจากข้างใน เป็นเสียงผู้ชายคุยกัน 2 คน
"เอ๊ะ ใครกันนะ วันนี้วันหยุดใครกันที่เข้าไปในห้อง เสียงก็ไม่คุ้นหูเลย" เปิ้ลคิดในใจ ขณะที่จะตัดสินใจที่จะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียงคุยกันแล้วมีชื่อของเปิ้ล อยู่ในประโยคด้วย ความอยากรู้ว่าสองคนนั้นคุยอะไรกันเปิ้ลจึงยืนแอบฟังอยู่หน้าห้อง ได้ยินเสียง 2 คนนั้นคุยกันว่า
" แก เคยสังเกตุ อาจารย์เปิ้ล กับอาจารย์ มล มั้ยว่ะ"
" ทำไม มีอะไรผิดปกติเหรอ"
"ก็อาจารย์เปิ้ลนะ สวยมากยิ่งเวลาใส่กระโปรงสั้นๆนะ เห็นแล้วสุดๆเลย"
"อ๋อ ข้าก็เห็น วันก่อนนะ อาจารย์เปิ้ล กับอาจารย์มล นั่งกินข้างเที่ยงที่โรงอาหาร ใส่กระโปรงสั้น แล้วก็นั่งไม่ระวังทั่งคู่เลย ข้าเห็นเด็กนักศึกษาชาย เดินไปเดินมาดูอะไรกันอยู่นั้นแหละ ข้าก็เลยสงสัยเดินไปดูบ้าง โอ้โห้ .......... โคตรขาวเลย อาจารย์มลนะใส่กางเกงในลายลูกไม้สีแดงด้วยนะโว้ย เห็นแล้วอยากจับ......... จริงๆเลย"
"เอ้อ ว่ะ อาจารย์เปิ้ลก็ใช่ย่อยนะโว้ย ข้าเห็นนั่งหวอออกประจำเลย"
"นั้นสิ ชอบใส่กางเกงในสีขาว แล้วเนิน โคตรโหนกมากเลย"
"เอ็งคิดเหมือนข้ามั้ยว่ะ"
"คิดอะไร"
"อ้าว ก็สงสัยว่าอาจารย์เปิ้ลน่ะ แกจะมีแต่กางเกงใน sexy ว่ะ อาทิตย์ที่แล้วข้าแอบดูทั้งอาทิตย์ เห็นใส่แต่กางเกงในแบบโครต sex ทั้งนั้นเลยว่ะ 5555555"
แล้วมันทั้ง 2 คนก็หัวเราะกันอย่างสะใจ โดยที่หารู้มั้ยว่าคนที่ มันพูดถึง มายืนฟังอยู่ห่างแค่ประตูกั้นนั้นเอง คนฟังก็รู้สึกอาย แล้วก็ตื่นเต้น รีบกลับบ้านพักโดยไม่สนใจที่จะเอาเอกสารก่อน
"อ้าว เปิ้ลทำไม ไม่เห็นเอา เอกสารมาด้วยล่ะ " พี่มลถ้าด้วยความสงสัย
"คือ เปิ้ลรู้สึกไม่สบายนะค่ะ เลยกลับมาก่อน"
แล้วเปิ้ลก็เดินขึ้นไปในห้องนอน เปิ้ลรู้สึกว่าตัวเอง ตื่นเต้นมา ใจเต้นแรง รู้สึกร้อนที่หน้าผ่าวๆ ที่สำคัญคือ ในเป้ากางเกงในตัวน้อยของเธอ ขณะนี้ มันชุ่มช่ำไปด้วยน้ำของเธอที่หลั่งออกมา โดยที่เธอก็ไม่รู้สาเหตุว่าทำไม่ถึงเป็นแบบนั้น โดยที่ในหูของเปิ้ลยังได้ยินเสียงที่แอบได้ยินอยู่ตลอดเวลา ยิ่งพยายายจะขจัดมันออกไปเท่าไหร่ ก็เหมือนมันจะยิ่งสะกิดความรู้สึกลึกๆของตัวเองจนในที่สุด สันชาติญาณของด้วยเป็นสาวถูกแสดงออกมาด้วยตัวของมันเอง โดยที่เปิ้ลไม่สามารถควบคุมมันได้ มือซ้ายของเธอค่อยๆแทรกผ่านขอบกางเกงเข้าไป ทันทีที่สัมผัสที่เป้ากางเกงในตัวน้อย เธอก็รู้สึกเหมือนใครเอาน้ำ มาราดที่กางเกงในของเธอมันเปียกไปหมด นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เปิ้ลรู้สึกว่าเธอมีความต้องการทางเพศอย่างมาก ส่วนมือขวาของเธอก็ค่อยลูบไล้แผ่วเบาที่หน้าอก โดยใช้ปลายนิ้วคีบที่หัวนมแล้วคลึงมันเบา "อืมมมม....โอ้.......ว"เสียงครางออกมาจากริมฝีปากน้อยๆ ที่ขณะนี้สั่นระริกด้วยความเสียวซ่าน มือข้างซ้ายยังคลึงแผ่วๆที่โหนกเนื้อกลางลำตัว แล้วก็ค่อยๆสอดนิ้วชี้ แทรกผ่านขอบกางเกงในเข้าไปสู่เนื้อแท้ ที่ปราศจากราคีใด้ๆ ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกับเม็ดติ่งอันเต็งตึงด้วยความกำหนัด สาวน้อยถึงกับสะท้านทั้งตัวเพียงไม่ถึง 2นาที เปิ้ลก็ถึงจุดหมายปลายทางด้วยความรวดเร็ว ร่างของเปิ้ลเกร็งกระตุก "โอ้ย........อืมมมม....เสียวววววว......" แต่นิ้วที่ยังเขี่ยคลึงเม็ดอัญมณีที่ล้ำค่าของเปิ้ลยังหาหยุดไม่ ยังคงเขี่ย คลึงต่อไปตามที่ใจตัวเองปราถนา ใช่แล้วตอนนี้เปิ้ล กระเจิดกระเจิงไปแล้วด้วย กามตัณหา ความต้องการทางเพศ ตัณหาที่ถูกเก็บเอาไว้อย่างมิดชิดในใจของเปิ้ลได้ถูกปล่ดปล่อยออกมาหมดแล้ว เพียง 10 นาทีที่เปิ้ลใช้ปลายนิ้วอันเรียวงามให้ความสุขกับตัวเองนั้น เปิ้ลถึงสวรรค์ ไปถึง 4 ครั้ง และนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ไฟราคะของเปิ้ลดับลงได้ ขณะนี้เปิ้ลหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทั้งๆที่นิ้วยังชุ่มช่ำไปด้วยน้ำของเธอเอง หารู้ไม่ว่าที่หน้าห้องมีสายตาอีกคู่หนึ่งมองเห็นเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ ต้นจบจบ และเข้าใจไปทะลุปรุโปร่งว่าเปิ้ลคิดอะไรและต้องการอะไรกันแน่ ต่อจากนี้เรื่องที่ไม่คิดว่าจะได้เจอเปิ้ลก็จะได้เจอ เรื่องที่คิดว่าไม่ได้ทำเปิ้ลก็จะได้ทำ เพราะสันชาติญาณ ส่วนลึกของเปิ้ลได้ถูกปลุกขึ้นมาแล้ว

==========

### ตอนที่ 2 ###

อาหารเย็นวันนี้ พี่มลสังเกตุ เห็นว่าเปิ้ล เงียบๆผิดปกติ ไม่ค่อยช่างพูดเหมือนเดิม
" เปิ้ล เป็นอะไรไปจ๊ะ ดูท่าทางเพลียๆ" เสียงพี่มลถามมาด้วยความเป็นห่วง
"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่รู้สึกไม่ค่อยสบายนิดหน่อยนะค่ะ" เปิ้ลตอบมาเสียงอ่อยๆ
"นี่เปิ้ลจ๊ะ วันพรุ่งนี้นี้ พี่จะไม่อยู่นะจ๊ะ คือพี่จะต้องไปต่างจังหวัดน่ะ"
"เอ... พี่มลจะไปทำไม่เหรอค่ะ"
"คือที่คุณพ่อพี่นะเค้า ให้ไปหานะจ๊ะ เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย"
"แล้วพี่มลจะกลับมาวันไหนค่ะ"
"อืม...พี่คงไป 2-3 วันน่ะ อยู่คนเดียวได้นะ" พี่มลถามเสียงล้อๆ
"อิอิ ได้สิค่ะสบายมาก"
วันรุ่งขึ้นพี่มลออกไปตั้งแต่เช้า เปิ้ลรู้สึกว่าบ้านเงียบๆและวังเวงเมื่อต้องอยู่คนเดียว วันนี้เปิ้ลมีสอนตอนบ่าย ช่วงเช้าของวันเปิ้ลจึงมาเวลาว่างมากพอสมควร ในขณะที่เปิ้ลกำลังนั้นคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น แวบหนึ่งเปิ้ลก็คิดไปถึงเรื่องที่เธอได้ยินเมื่อวันก่อน เปิ้ลพยามยามสลัดความคิดนั้นออกไปจากสมองของเธอ แต่ทำยังไงเธอก็ไม่สามารถที่จะไม่คิดถึงมันได้ เปิ้ลรู้สึกว่าหน้าของตัวเองเริ่มร้อนวูบๆ แล้วใจมันหวิวๆอย่างบอกไม่ถูก ทันใดนั้นเปิ้ลก็ต้องตกใจ เมื่ออยู่ๆก็รู้สึกว่ามีมือมาปิดปากของเธอแล้วก็พยามยามที่จะล็อคแขนเธอไว้
"เงียบ ... อย่าร้องนะถ้าไม่อยากตาย" เสียงชายแปลกหน้า ตวาดเธออย่างน่ากลัว
เปิ้ลดิ้นจนสุดแรง แต่ก็มาสามารถที่จะสู้แรงของชายแปลกหน้าได้ เธอจึงยอมนิ่งอยู่เฉยๆ ชายคนนั้นเอามีดมาจ่อที่คอของเปิ้ล ทำให้เปิ้ลยิ่งไม่กล้าที่จะขยับตัว
"เรียบร้อยแล้ว นังนี่ไม่กล้าดิ้นแล้ว" ชายคนพูดขึ้นมาแล้วเปิ้ลก็เห็นอีกคนเดินมาข้างหน้ายืนจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ยากจะอ่านความหมายได้ เปิ้ลจึงรู้ว่าพวกมันที่กัน 2 คน พวกมันใส่ชุดสีดำทั้งคู่ เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวแล้วก็ใส่ถุงมือและผ้าปิดหน้า มีเพียงช่องที่ดวงตาเท่านั้น ดูจากการแต่งตัวแล้วเปิ้ลคิดในใจว่าน่าจะเป็นพวกมืออาชีพมากกว่า
"นี่! พวกแกต้องการอะไร อยากได้อะไรก็เอาไปให้หมดเลย แต่อย่าทำอะไรชั้นเลยนะ"เปิ้ลร้องบอกพวกนั้นไปอย่างหวาดๆ
"ไม่ต้องห่วงหรอกเงินนะเอาแน่ แต่มีสิ่งที่เราอยากได้มากกว่านี้อีก 55555"
"อย่าทำอะไรชั้นเลยนะ ขอร้องล่ะ"
"ถ้าเธอยอมทำตามที่ชั้นบอก เธอจะไม่เจ็บตัว"เสียงชายคนเดิมตอบมาเรียบๆ
"เอาผ้าปิดตาเธอไว้"เสียงชายคนนั้นหันมาสั่งกับพวกเบาๆ แล้วชายอีกคนก็เดินเอาผ้ามาปิดตาเปิ้ลไว้
"ที่นี้ก็ทำตามที่สั่งถ้าไม่อยากตาย ถอดเสื้อออก"
"หา....อะไรนะ ไม่ยังไงชั้นก็ไม่ถอด" เปิ้ลร้องออกมาด้วยความตกใจ ทันได้นั้นเปิ้ลรู้สึกได้ถึงโลหะที่เย็น กดลงมาที่ต้นคอของเธอ ใช่แล้วมันคือมีดนั้นเอง ด้วยความกลัวเปิ้ลจึงค่อยๆปลดกระดุมออกทีละเม็ด อย่างช้าๆ ในที่สุดกระดุมก็ถูกปลดจนครบทุกเม็ด เปิดให้เห็นถึงผิวที่ขาวเนียน ทั้งสองเต้าถูกปกปิด้วย บราสีขาวซึ่งไม่สามารถที่จะปิดบังอะไรต่ออะไรได้หมด เปิ้ลรู้สึกว่าใจตัวเองเต้นแรงมาก เมื่อคิดว่ามีสายตาอีก 2 คู่กำลังจ้องมองมาที่ปทุมถันของเธอ
"ถอด เสื้อในออกด้วย"ชายคนนั้นสั่งมาด้วยเสียงอันเฉียบขาด
เปิ้ลไม่กล้าที่จะขัดขืน จึงค่อยๆเอื้อมมือไปด้านหลัง ทันทีที่ตะขอ เสื้อถูกปลดออก มันก็ดีดออกมาให้เห็นถึงเนื้อแท้ เปิ้ลรู้สีเย็น และอายมาก ถ้าสังเกตให้ดี จะเห็นได้ว่าขนตามแขนเปิ้ลนั้นลุกไปหมด และยอดอกของเธอมีสีแดงระเรื่อ ตั้งชันขึ้นเป็นเม็ดอย่างเห็นได้ชัด "ถอดกางเกงออกด้วย" คราวนี้เปิ้ลทำตามอย่างว่าง่าย กางเกงขาสั้นถูกออกไปอย่างช้าๆ เผยให้เห็นปลีขาขาวเนียน อวบอัดของวัยสาวเต็มตัว บัดนี้เปิ้ลเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวจิ๋ว เท่านั้นที่ปกปิด ร่างกายของเธอไว้ เปิ้ลรู้สึกว่ามีมือลูบแผ่วๆจากโคนขาลงไปจนถึงปลีน่องของเธอ เปิ้ลมีอาการสยิวอย่างเห็นได้ชัด "เอาล่ะ คราวนี้ นั่งชันเข่าสิ กางขาออกกว้างๆ"เปิ้ลมีอาการขัดขืนเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถ ขัดขืนได้ต้องยอมทำตามที่พวกนั้นสั่ง แค่นี้สิ่งที่ถูกซ่อนเอาไว้อยู่ภายในกางเกงในตัวจิ๋วก็แสดงตัวออกมาอย่างเด่นชัด บริเวณเป้ากางเกงในส่วนหนึ่งจมหายเข้าไปร่องของเปิ้ลนั้นเอง เส้นขนบางส่วนแลบออกมาจากขอบกางเกงใน แต่สิ่งที่ทำให้สายตา 2 คู่ที่จ้องมองอย่างแทบลืมหายใจก็คือ ส่วนที่ควรจะเป็นเป้ากางเกงในนั้นขณะนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำจากตัวเปิ้ล ผ้าที่บางอยู่แล้วเมื่อได้น้ำเข้าไปอีกทำให้มองเห็นเข้าไปถึง มณีเม็ดน้อยๆที่ซ่อนตัวอยู่ในเหลือบแห่งความสาวนั้นได้ค่อนข้างชัด
"นี่เธอมีอารมณ์ มากขนาดนี้เลยเหรอ" เสียงชายคนนั้นถาม เป็นคำถามที่ทำให้เปิ้ลกระอักกระอ่วนไม่รู้จะตอบอย่างไรดี อยากจะโทษร่างกายของตัวเองที่ไม่รู้เป็นอะไร "นั้นสิ ในสถานการณ์แบบนี้ ทำไมถึงมีความรู้สึกแบบนี้ได้นะ" เปิ้ลคิดตำหนิตัวเองอยู่ในใจ ยิ่งคิดเปิ้ลก็ยิ่งใจเต้นแรง แล้วร่างกายของเธอก็ยิ่งขับน้ำออกมาอย่างมากมาย ขณะนี้ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ ไม่มีเสียงจากชาย 2 คนนั้นอีก
"เอ๊ะ....ทำไมเงียบไปนะ"เปิ้ลคิดในใจ "นี่ พวกแกนะ" เปิ้ลสงเสียงเรียกออกไปเบา เงียบ ! ไม่มีเสียงตอบกลับมา เปิ้ลค่อยๆเอามือไปแก้ผ้าที่ผูกตาออก ภายในห้องนั้นไม่มีใครอยู่แล้ว "พวกนั้นต้องการอะไรกันแน่ ทำไมถึงออกไปง่ายๆแบบนี้ เงินทองก็ไม่ได้เอาไป ไม่ได้มาปล้นแล้วมาทำไมกันนะ" เปิ้ลตั้งคำถามกับตัวเองหลังจากที่ปรับความรู้ตกใจให้หายไป พรางเหลือบไปเห็น มีของบางอย่างวางอยู่ที่โต๊ะ เปิ้ลเดินเข้าไปหยิบขึ้นมาดู "คุณพระช่วย!" เปิ้ลอุทานออกมาด้วยความตกใจ สิ่งที่เธอเห็นก็คือรูปถ่ายของเธอเมื่อตะกี้นี้เอง มันเป็นฟิมล์โพลลอยด์ มีรูปอยู่ 10กว่าใบ เป็นรูปเปลือยของเปิ้ลทั้งสิ้น มีตั้งแต่เปลือยอก ไปจนถึง เห็นสิ่งที่ปกปิดซ่อนเร้น เป็นรูปที่เห็นชัดมากเห็นกระทั้งไรขนที่แลบออกมาและ น้ำอันชุมช่ำ ทุกรูปเป็นแบบเต็มตัวเห็นหน้าเปิ้ลทุกรูป แม้ว่าจะมีผ้าปิดตาบังอยู่ แต่ถ้าคนรู้จักเห็นเข้าก็คงรู้ว่าเป็นใครแน่ๆ นอกจากรูปแล้วยังมีจดหมายแนบอยู่ เปิ้ลค่อยๆคลี่จดหมายออกมาดูข้อความในจดหมายเขียนบอกว่า
"เป็นยังบ้าง สาวน้อย ดูรูปของตัวเองแล้วสินะ ไม่ต้องกลัวรูปพวกนี้จะไม่มีใครเห็นแน่ๆถ้าเธอยอมทำตามที่ชั้นสั่ง แต่ถ้าเธอขัดขืนเหรอเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร รูปพวกนี้จะถูกเผยแพร่ออกไปทันที หวังว่าเธอคงไม่อยากให้รูปพวกนี้ไปโผล่ที่มหาลัยหรอกนะ ส่วนจะสั่งให้ทำอะไรนั้นคอยรับการติดต่อไปอีกที่ล่ะกันนะ" หลังจากที่เปิ้ลอ่านจดหมายจบ มีความรู้สึกหลายๆอย่างทำให้สับสนไปหมด พรางนึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีสอนตอนบ่าย หันไปดูนาฬิกา ตอนนี้ 12.30 แล้ว เปิ้ลจึงรีบแต่งเพื่อที่จะไปสอน โดยพยายามไม่คิดอะไรให้ฟุ้นซ่าน
เป็นเวลา เกื่อบ 2 อาทิตย์แล้ว หลังจากวันที่เกิดเรื่องขึ้น เปิ้ลไม่ได้เล่าเรื่องให้ใครฟังทั้งสิ้น แม้แต่พี่มล และเธอก็ยังไม่ได้รับการติดต่อมาจากพวกนั้นอีกเลย จนเปิ้ลเริ่มจะลืมเรื่องในวันนั้นไปแล้ว ขณะที่เปิ้ลกำลังคิดอะไรอยู่นั้นเสียงพี่มลก็ดังทำลายความเงียบขึ้นมาว่า
"เปิ้ลจ๊ะ วันเสาร์อาทิตย์นี้เราไปกรุงเทพฯกันดีกว่า ไปดูหาซื้อของกันดีกว่าดีมั้ย"
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ เปลี่ยนบรรยากาศ ดีเหมือนกัน"
หลังอารเย็นวันนั้นขณะที่สองสาวกำลังนั่งคุยเล่นกันอย่างเพลิดเพลินจนดึกพอสมควร
"แล้ว พี่ไปนอนก่อนนะ ชักง่วงแล้วสิ"แล้วพี่มลก็เข้าไปนอนก่อน เปิ้ลนั่งอยู่อีกพักหนึ่งแล้วก็เข้าไปนอน
และแล้วเช้าของวันเสาร์ก็มาถึง "เปิ้ลแต่งตัวเสร็จหรือยัง นานแล้วนะ"พี่มลตะโกนเร่งขึ้นมา "เรียบร้อยแล้วค่ะ" เปิ้ลบอกมาพร้อมกับเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าออกมา ประมาณบ่ายแก่ๆสองสาวก็มาถึงโรงแรมที่พัก เป็นโรงแรม 3 ดาวอยู่แถวๆย่านสุขุมวิท ทั้งสองเลือกเปิดเพียงห้องเดียวแล้วก็นอนด้วยกัน หลังจากที่สองสาวอาบน้ำเสร็จแล้วก็มานอนพักผ่อนกันอยู่ในห้อง
"นี่เปิ้ล ง่วงนอนหรือยังจ๊ะ"
"ยังเลยค่ะพี่ เรามาหาอะไรสนุกๆเล่นกันมั้ย"พี่มลเอ่ยชวน
"เล่นอะไรค่ะ พี่ดึกแล้วเนี้ยนะ"
"เอางี้เรามาวัดความกล้ากันดีกว่า"
"เล่นยังไงค่ะ"เปิ้ลถามมาด้วยความสงสัย
"ก็จับไม้สั้นไม้ยาว แล้วคนที่ได้ไม้ยาวจะเป็นคนบอกให้คนที่ได้ไม้สั้น ทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าอีกฝ่ายไม่กล้าทำ ไปเป็นไงสนใจมั้ย แต่ถ้าเปิ้ลกลัวไม่กล้าพี่ก็ไม่ว่าอะไรนะ พี่เข้าใจว่าขี้กลัวอย่างเปิ้ลคงไม่กล้าหรอก" เปิ้ลได้ยินพี่มลพูดเช่นนั้นก็พูดออกไปว่า "ใครว่าเปิ้ลไม่กล้า เรื่องแค่นี้เองสบายมากอยู่แล้ว" เปิ้ลพลั้งปากพูดออกไป จะถอนคำพูดก็ไม่ได้ จึงต้องปล่อยเลยตามเลย
"ต้องอย่างนี้สิจ๊ะ มาพี่ให้เปิ้ลจับก่อนว่าได้ไม้สั้นหรือไม้ยาว"
และก็เหมือนว่าโชคไม่เข้าข้างเปิ้ลเลย เมื่อเปิ้ลบังเอิญจับได้ไม้สั้น เปิ้ลเริ่มใจคอไม่ค่อยดี แล้วว่าพี่ อะไรนะคือสิ่งที่พี่มลจะให้ตัวเองทำ
"เอ... พี่จะให้เราทำอะไรดี อ๋อ นึกออกแล้ว"
"พี่มลจะให้เปิ้ลทำอะไรค่ะ"
"เปิ้ลกล้าหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่กล้าก็บอกพี่มาเลยว่า เปิ้ลกลัวไม่กล้าทำ พี่จะได้ไม่ให้เปิ้ลทำ" เปิ้ลเจอคำพูดที่ดูถูกขนาดนี้ ทำให้เกิดทิฐิที่จะเอาชนะไม่ยอมแพ้
"เปิ้ลไม่กลัวหรอกค่ะ"
"มั่นใจนะว่าทำได้ ทุกอย่าง"พี่มลพูดแบบล้อๆ
"มั่นใจค่ะพี่มล"
"ดีมาก งั้นไปเปิด ม่านหน้าต่างออก ให้กว้างๆเลย แล้วก็ไปเปิดไปด้วย"พี่มลพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เปิ้ลรู้สึกตื่นเต้นเพราะไม่รู้ว่าพี่มลจะให้ทำอะไร แต่ก็ทำตามที่พี่มลบอกทุกอย่าง หลังจากที่เปิดม่านออกหมดแล้ว เปิ้ลมองไปเห็นมีตึกที่อยู่ตรงกันข้ามกับห้องของเธอ ห่างกันไม่เท่าไหร่ จากตรงที่เธอยืนอยู่ในห้อง เปิ้ลสามารถมองไปเห็นในห้องของตึกตรงข้ามได้พอสมควร ถ้าห้องนั้นเปิดม่านทิ้งไว้
"เอาล่ะ ที่นี้ก็ เอาผ้านี้ปิดตาไว้"พี่มลพูดทำลายความเงียบขึ้นมา พร้อมกับส่งผ้ามาให้
"ทำไมต้องปิดด้วยล่ะค่ะ พี่มล"เปิ้ลถามมาด้วยเสียงสั้นๆ
"เปิ้ลไม่กล้าเหรอ" พี่มลพูดยั่วมา
เปิ้ลรับเอาผ้ามาผูกปิดตาจน เป็นคำตอบพร้อมกับพูดว่า "พี่มลจะให้เปิ้ลทำอะไรต่อว่ามาเลย"
"ยืนอยู่อย่างนั้นสัก 3 นาทีนะแล้วพี่จะบอกให้ว่าจะให้ทำอะไร"หลังจากพูดจบพี่มลก็เงียบไป จนเปิ้ลรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองอยู่ในห้องนี้เพียงลำพัง
"เอาล่ะมานั่งนี่สิ" พี่มลพูดพร้อมกับดึงเปิ้ลนั่งลงที่เก้าอี้ "อยู่นิ่งๆนะ ถ้าดิ้นถือว่าแพ้เลยนะ"พี่มลกำชับมาอีก
เปิ้ลรู้สึกว่าเสื้อชุดนอนของเธอถูกถอดออกไปช้าๆ จนเหลือแต่เสื้อชั้นใน ตอนแรกเปิ้ลรู้สึกกระดากแต่เมื่อคิดไปว่าพี่มลก็ผู้หญิงเหมือนกันแล้วก็สนิทกันไปเห็นต้องอายอะไรเลย ทำให้เปิ้ลคลายความกระดากลงไปได้พอสมควร เสียงพี่มลกระซิบข้างหูว่า "ซ่อนรูปนะเราน่ะ" แล้วกางเกงนอนของเปิ้ลก็ถูรูดออกไปกองที่ปลายเท้า แล้วพี่มลก็บอกมาเบาๆว่า
"เปิ้ลพี่ขอมัดมือเราไว้นะ"
"ค่ะ พี่" เปิ้ลตอบมาเบาๆ
พี่มลจัดการมัดมือเปิ้ลไว้กับที่วางเข้าของเก้าอี้ จัดการปลดบราของเปิ้ลออกมา
"อุ้ย... พี่มล"เปิ้ลอุทานออกมาอย่างตกใจ
"อิอิ...." เสียงพี่มลหัวเราะอย่างพอใจ
"เอาล่ะเปิ้ลพี่จะบอกอะไรให้นะ"
"อะไรค่ะ"
"พี่รู้สึกว่าตึกฝังตรงข้ามกับเรากำลังมองมาที่เปิ้ลไม่น้อยกว่า 5-6 คนเลยนะ" จากคำพูดของพี่มลทำให้เปิ้ลนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเปิดม่านเอาไว้ จะดิ้นก็ดิ้นไม่ได้เนื่องจากถูกมัดไว้กับเก้าอี้ "ดูซิแต่ละคนจ้องตาเป็นมันเลย อิอิ"พี่มลพูดเย้ามาอีก
"พี่มลปล่อยเปิ้ลเถอะนะ อายเค้า"เปิ้ลขอร้องมา
"ปล่อยก็ได้จ๊ะแต่ต้องมีข้อแม้นะ"
"ขอแม้อะไรคะ พี่มล"
"พี่จะถามอะไรแล้วให้เปิ้ลตอบนะ แต่ต้องตอบตามความจริงนะ ไม่งั้นก็ให้โชว์อยู่อย่างนี้แหละ"
"ค่ะ ถามมาเลยเปิ้ลจะตอบตามความจริงทุกอย่างเลยค่ะ"
"วันนั้นนะที่เปิ้ลไปเอาเอกสารที่มหาลัยนะจำได้มั้ย"
"ค่ะ จำได้"
"หลังจากที่เปิ้ลกลับมาแล้วนะ พี่แอบเห็นเปิ้ล ช่วยตัวเองอยู่บนห้อง พี่อยากรู้ว่า เปิ้ลไปทำอะไรมาถึงได้มีอารมณ์มากขนาดนั้น"
"อุ้ย... พี่มลแอบดูเปิ้ลเหรอค่ะ"
"เร็วตอบพี่มาซะดีๆ"
เปิ้ลคิดในใจว่า "แกล้งเราดีนักเรื่องอะไรจะบอกความจริงล่ะ แบบนี้ต้อง เอาคืนดูซิจะทำหน้ายังไง"
"ว่าไงจ๊ะเปิ้ลจะตอบพี่มาได้หรือยัง"พี่มลเร่งมาเบาๆ
"ค่ะ เปิ้ลจะเล่าความจริงทั้งหมดเลยค่ะ คือวันนั้นนะเปิ้ลไปแอบได้ยินเด็กนักศึกษาชาย 2 คนกำลังคุยกันนะค่ะ โดนที่เค้าไม่รู้ว่าเปิ้ลแอบได้ยินอยู่นะ เค้าพูดถึงพี่มลนะค่ะ เค้าบอกว่าเวลาที่พี่มลเดินขึ้นบันไดนะเค้าก็จะเดินตามไปห่างๆแล้วก็คอยแอบดูกางเกงในของพี่มลเป็นประจำเลย บางที่ก็เวลาที่พี่มลนั่งทานข้าวในโรงอาหารนะเค้าก็จะหาที่นั่งตรงข้ามกับพี่มลเพื่อจะได้แอบดูได้นะค่ะ เค้ายังบอกอีกว่าพี่มลนะ หน้าอกใหญ่ถ้าได้จับคงจะเต็มมือดีจังเลย แล้วก้นงอนมากเวลาเดินจะส่ายน่า....มากเลยค่ะ"
"น่าอะไรจ๊ะเปิ้ล"พี่ถามมาด้วยเสียงสั้นๆ
"เปิ้ลเล่าหมดแล้ว ปล่อยเปิ้ลได้หรือยังค่ะพี่"
"อุ้ย....."เสียงเปิ้ลร้องด้วยความตกใจเมื่อรู้สึกว่าที่เนินสวรรค์ของตัวเองถูกปลายนิ้วของพี่มลกรีดผ่านไปตามร่อง
"แหมเปิ้ลทำไมในถึงได้แฉะขนาดนี้นะ"
"อย่า.....ค่ะพี่มล อุ้ย...เสียวค่ะพี่"เปิ้ลครางแผ่วๆในลำคอเมื่อพี่มลกดปลายนิ้วอยู่ที่บริเวณติ่งเนื้อที่ยื่นออกมา
เปิ้ลรู้สึกเสียวสะท้านไปทั้งตัวเมื่อพี่มลค่อยๆแทรกนิ้วกลางให้ค่อยๆจมหายเข้าไปข้างในจนสุดนิ้ว เปิ้ลมีอาการกระตุกเล็กน้อยเมื่อนิ้วกลางของพี่มลค่อยๆควานอยู่ข้างใน
"อืม....ซีด..ด..อา..เปิ้ลเสียวนะพี่มล หยุดเถอะค่ะพี่ เดี๋ยวพวกตึกฝังตรงข้ามก็เห็นหมดหรอก"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย เปิ้ลก็โชว์ให้พวกนั้นดูไปเลยสิ"พี่มลพูดพรางก็เริ่มขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นตามลำดับ ส่วนเปิ้ลเมื่อคิดว่าขณะนี้มีสายตาอื่นๆอีกหลายคู่กำลังจ้องมาที่เปิ้ล ยิ่งทำให้เปิ้ลมีอารมณ์มากขึ้นไปอีก ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียว น้ำของเปิ้ลใหลออกมาจนเลอะที่เก้าอี้ไปด้วย เสียงครางของเปิ้ลดังขึ้นเรื่อยๆอย่างคนที่ควบคุมตัวเองไม่อยู่ เริ่มร่อนเอวส่ายรับนิ้วของพี่มล
"โอว์...พี่มล เปิ้ลไม่ไหวแล้วนะ อูยยยย......เสียวเหลือเกิน ทำไมเสียวแบบนี้...พี่มลแยงเร็วๆเลยค่ะ โอ้ยยย..ไม่ไหวแล้วค่ะ เปิ้ลน้ำออกแล้ว โอ้ย....."แล้วร่างของเปิ้ลก็เกร็งกระตุกอย่างแรง มือของพี่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำสวาทของเปิ้ลที่หลั่งออกมา
"เป็นไงบ้างจ๊ะ เปิ้ล ดีมั้ย อิอิ"
"บ้า พี่มลนะ ทำอะไรก็ไม่รู้ เอาผ้าปิดตาออกเถอะค่ะ" เปิ้ลบอกอย่างเขินอาย
แล้วพี่มลก็เอาผ้าปิดตาออก เปิ้ลจึงเห็นว่าภายในห้องเปิดไปไว้สลัวๆแล้วม่านหน้าต่างก็ถูกปิดไว้อย่างมิดชิด
"อ้าวพี่มล ไหนว่าเปิดม่าน แล้วมีคนมองไง นี่ทำไมถึงปิดหมดแล้วล่ะ"เปิ้ลถามด้วยความสงสัย"
"พี่สร้างสถานการณ์ให้เปิ้ลคิดไปแบบนั้นแหละ พอปิดตาเปิ้ลแล้วพี่ก็แอบปิดม่านโดยที่ไม่ให้เปิ้ลรู้ตัวนะ อิอิ เป็นเสียวมั้ย"
"หึ แกล้งเค้านะ ตอยดูเถอะจะเอาคืนให้สมน้ำสมเนื้อเลย"เปิ้ลพูดอย่างหมายมั่นว่าจะต้องเอาคืนให้ได้ หลังจากคืนนั้นก็ทำให้สองสนิทแน่นแฟ้นขึ้นไปกว่าธรรมดาอีกขั้นหนึ่ง